آيه الله نصرالله شاه آبادي نقل مي كنند:

موضوع ديگري كه مرحوم والد به  آن عنايت ويژه اي داشتند و آن را در قرب به حق موثر مي دانستند ، بيداري شب و سحر خيزي بود……

مي فرمودند:

اگر براي نافله ي شب بيدار شديد براي نافله خواندن آمادگي روحي نداريد ، بيدار بمانيد ، بنشينيد، حتي چاي بخوريد . انسان براثر همين بيداري، آمادگي براي عبادت را

پيدا مي كند.

همچنين مي فرمودند:

” بيداري سحر ، هم براي مزاج مادي مفيد است و هم براي مزاج معنوي.”

در منبرهايشان مكررا مي فرمودند:

” براي دنيايتان هم كه شده ، سحرها بيدار شويد. چون بيداري سحر ، وسعت رزق ، زيباي چهره و خوش اخلاقي مي آ ورد.”

منبع : توصيه هاي از علماء

آيه الله شاه آبادي نقل مي كنند:

مرحوم والد مي فرمودند:

” در نوافل شب ، به مقام شامخ حضرت زهراء سلام الله عليها توجه كنيد و بدانيد كه استمداد گرفتن از آن حضرت ، موجب ترقي و قرب معنوي مي شود و خداشناسي انسان را زياد مي كند . همچنين قبل از اذان صبح ، صلوات حضرت زهرا سلام الله عليها را بفرستيد.”

منبع : توصيه هاي از علماء

آيه الله محمد رضا توسلي نقل مي كنند:

من در سفارش هاي امام به فرزندشان  مرحوم حاج احمد آقا، و هم در بيانات خود ايشان ديده ام كه مي فرمودند:

استاد مرحوم شاه آبادي، به من سفارش مي كردند كه سوره ي حشر را زياد بخوان، مخصوصا آيات آخر سوره را كه مي فرمايند:

” يا ايهاالذين آمنو اتقوا الله و لتنظر نفس ما قدمت لغد و اتقوالله ان الله خبير بما تعملون.”

منبع : توصيه هاي از علماء

امام خميني (ره) برايم گفت: زماني كه ما نزد ابوي شما فصوص مي خوانديم ، شخصي از ايشان درخواست تدريس كتاب صمديه ( يا سيوطي)- ÷ايين ترين كتاب هاي درسي حوزه - را كرده بود.

آيت الله شاه آبادي هم به او درس مي گفت . چنين درسي در شان ايشان نبود . ما از آقاي شاه آبادي خواستيم كه آن درس را ادامه ندهد؛ اما راضي نشد و گفت: شخصي از من درخواستي كرده و من هم  وقت دارم. از آن طلبه خواستيم كه ديگر در درس شركت نكند تا تعطيل شود. طلبه قبول نكرد تا اينكه به زور نگذاشتيم درس را ادامه دهد و تعطيل شد.

منبع :توصيه هاي از علماء

روزي با ÷درم از مسجد به سمت خانه مي آمديم و شخصي با ايشان بحث مي كرد و ايراد مي گرفت . ÷در خسته شد و به او گفت: ” وه! مغز روده ام را خوردي!” (معلوم است كه مغز روده چه چيز است). وقتي آن شخص رفت ، به ÷در عرض كردم : اين سخن از شما بعيد است . اين حرف ها در شان شما نيست. ÷در به اين مناسبت اين خاطره را برايم تعريف كرد:

روزي در حمام عمومي خواستم روي ÷ايم آب بريزم كه مقداري از آن آب بر روي شخصي ريخت و او شروع كرد به بد و بيراه گفتن؛ ولي من به روي خود نياوردم . او دست بردار نبود و مرتب چيز مي گفت حتي وقتي در خزانه رفتم و بيرون آمدم و كيسه مي كشيدم . اما من چيزي نگفتم. به سر حمام كه آمدم ، حمامي گفت : مگر چه كرده اي كه سرهنگ اين همه به شما بد و بيراه مي گويد؟ از اين سخن او متوجه شدم تند يهاي او به سر حمام نيز رسيده و ناراحت شدم.

از حمام كه بيرون آمدم خبردار شدم كه سرهنگ وقتي به خانه رسيده زبانش جوش زده و درد و ورم  او را اذيت مي كند . خبر دادند: خودت را برسان كه فلاني دارد خفه مي شود . نتوانستم خودم را برسانم. و او خفه شد و مرد . دانستم كه سكوت من باعث شد اين بلا سر او بيايد. از آن به بعد تصميم گرفتم اگر كسي ناراحتم كرد ، چيزي بگويم تا براي او اتفاقي نيفتد.

منبع: توصيه هاي از علماء

حال چگونه مومن را بشناسیم ؟ روایت داریم که از کجا مومن بفهمد که مومن است؟ برای شناخت باید ببیند که دل تسلیم خدا شده است و آنچه را خدا برای تو می پسندد چه خوشی باشد چه ناخوشی آیا می پسندی که اگر پسندید مومن است . البته اگر به این حد برسد حالا این دارای آثار بسیاری است که حین عبور از این نشاه به نشاه دیگر با حسن عاقبت می رود .

اگر دل یک حالت تسلیم به قضای الهی داشته باشد در روایات داریم که خداوند به او عنایت خاصه می کند .

تقاضایت در دعاها تسلیم به امرک باشد که این عاقبت به خیری دارد.

پس مرتبه ای از تقوا برایت عاقبت بخیری می آورد که دلت تسلیم خدا باشد.

منبع :کتاب توصیه های از علماء

نیروهای سپاه خرمشهر به همراه تعدادی از بچه های سپاه آغاجری در مدرسه ای به نام دریا بد رسایی ، مقری تشکیل داده بودند ، یک شب که همه در حال خواب بودند عراق با آتش سنگین آغاجری را به خون کشید ، خیلی از بچه ها قطعه قطعه شدند ، من در محل دیگری بودم ولی با خبر شدم و سریع خودم را رساندم ، همه جا در تاریکی بود ، فقط صدای ناله به گوش می رسید ، گیج بودم ، وقتی شهید جهان آرا را دیدم ، بغضم ترکید و گفتم بدبخت شدیم ، همه بچه ها رفتند ، کس دیگری برایمان نمانده ، در این حالت ایشان گفتند : امام هستند ، ما امام را داریم ، تا زمانی که امام را داریم هیچ غمی نداریم ، مردم ایران به فریادمان می رسند نمی گذارند خون آنها پایمال شود.

راوی : محمد نورانی

حدود 5 یا 6 قبضه تفنگ 106 از عراقیها به غنیمت گرفته بودیم . تنها کسی که تاکتیک رزمی می دانست و آشنایی داشت و دانشکده افسری رفته بود ، فتح الله افشار بود . به ابتکار افشار قبضه 106 را از خودروی جیپ درآورده و جایگاهی با بتن برای قبضه درست کرده بود و قبضه را روی آنها سوار کرده بود و به دشمن شلیک می کرد . ما هم جهان آرا را به آنجا بردیم ، افشار گفت اگر اجازه بدهید آزمایش کنیم تا شما ببینید، بچه ها هم شروع کردند به شلیک کردن ، حالا نزن کی بزن ! جهان آرا با عصبانیت فریاد زد : نزنید ، نزنید، چه کار می کنید ؟ با افشار دعوا کرد ، شما دارید شهر را خراب می کنید این چه کاریست ؟ ما باید بعد از آزاد سازی خرمشهر آنها را آباد کنیم و آن را بسازیم . شما دارید شهر خرمشهر را نابود می کنید.

جهان آرا حاضر نبود حتی یک گلوله هم به شهر شلیک شود . با وجود اینکه نمی دانست جنگ کی تمام می شود ولی برای آینده شهر برنامه ریزی کرده بود و امیدوار بود.

راوی : برادر رضا کرمی

در جلسات ، برادر جهان آرا تاکید بر رشد فکری و رشد نظامی پرسنل داشتند تا اوضاع و احوال را خودشان بتوانند کنترل کنند : ” ما میتوانیم ” چیزی بود که همیشه تاکید داشت بچه ها در این خط حرکت کنند . و میگفت کشور ما باید به وسیله همین جوانان مهیای کارزار بشود . همیشه به بچه ها اطمینان می کرد ، در اکثر صحنه ها حضور داشت و بر قلوب حکومت می کرد

راوی : سردار سواریان