نیروهای سپاه خرمشهر به همراه تعدادی از بچه های سپاه آغاجری در مدرسه ای به نام دریا بد رسایی ، مقری تشکیل داده بودند ، یک شب که همه در حال خواب بودند عراق با آتش سنگین آغاجری را به خون کشید ، خیلی از بچه ها قطعه قطعه شدند ، من در محل دیگری بودم ولی با خبر شدم و سریع خودم را رساندم ، همه جا در تاریکی بود ، فقط صدای ناله به گوش می رسید ، گیج بودم ، وقتی شهید جهان آرا را دیدم ، بغضم ترکید و گفتم بدبخت شدیم ، همه بچه ها رفتند ، کس دیگری برایمان نمانده ، در این حالت ایشان گفتند : امام هستند ، ما امام را داریم ، تا زمانی که امام را داریم هیچ غمی نداریم ، مردم ایران به فریادمان می رسند نمی گذارند خون آنها پایمال شود.

راوی : محمد نورانی

در جلسات ، برادر جهان آرا تاکید بر رشد فکری و رشد نظامی پرسنل داشتند تا اوضاع و احوال را خودشان بتوانند کنترل کنند : ” ما میتوانیم ” چیزی بود که همیشه تاکید داشت بچه ها در این خط حرکت کنند . و میگفت کشور ما باید به وسیله همین جوانان مهیای کارزار بشود . همیشه به بچه ها اطمینان می کرد ، در اکثر صحنه ها حضور داشت و بر قلوب حکومت می کرد

راوی : سردار سواریان

در همان اوایل جنگ ، بیش از 30 نفر زن پذیرش کرده بودیم و همه هم پاسدار رسمی شده بودند . هیچ سپاهی در کشور پاسدار رسمی نداشت و همه هم 16 و 17 ساله .حتی گاهی اوقات به جهان آرا می گفتم شما این همه دختر پذیرش می کنید به چه دردی می خورد ؟ همه آنان را به کشتن می دهید . شهید جهان آرا در جواب می گفت : کاریت نباشه . اینها رو استخدام کن ، فردا که خرمشهر را آزاد کردیم و جنگ تمام شد می فرستیم به خرمشهر و در نقاط مختلف شهر مثلا بیمارستانها ، آموزش و پرورش و دیگر دستگاهها مشغول به کار می شوند.

راوی : حاج رضا کرمی

تعدادی از روستائیان ( مومنین خرمشهر ) فوت کردند ، وقتی برادر جهان آرا با خبر شد ، به بچه ها گفت : بچه ها ، حتما در مراسم آنها شرکت کنید ، این کار باعث می شود مردم در دلشان برای شما جا باز کنند ، مردم خوشحال شده و جذب سپاه می شوند . اولین نفر خودش بود که  با لباس و سپس سایر پرسنل ، او را در مراسم مردمی همراهی می کرئند.

راوی : برادر عبدالصاحب عبود زاده

یک بار شهید بهشتی به خرمشهر تشریف آورده بودند، محمد ، معاون خودش را به عنوان راهنما همراه شهید بهشتی فرستاد ، نه به خاطر اینکه خودش مایل نبود ، اتفاقا عشق عجیبی هم به شهید بهشتی داشت ، ایشان با این کار می خواست به بچه های دیگر سپاه که دلشان می خواست کنار شهید بهشتی باشند ، ولی نمی توانستند ، پاسخی بدهد .بالاخره شهید بهشتی گفته بودند ” ما این فرمانده ی شما را نباید ببینیم؟ ” وقتی محمد به دیدن ایشان می آید می گوید : ” من احساس کردم هر یک از بچه های خرمشهر ، خودشان یک فرمانده هستند و نقش اساسی در تشکیل سپاه دارند.”

راوی : همسر شهید جهان آرا

ما عقدمان را سر مزار علی ، برادر شهید محمد در بهشت زهرا جاری کردیم . خودمان دو نفر بودیم . یک روز بعد از ظهر بود ، متعهد شدیم که کمک و یاور هم باشیم . عقد رسمی هم با سادگی در منزل ما و با حضور خانواده  محمد و چند نفر از دوستان خوانده  شد . این شروع زندگی ما بود . هفته ی بعد از مراسم هم راهی خرمشهر شدیم.

راوی : همسر شهید جهان آرا

نام :سید محمد جهان آرا

تولد : خرمشهر 1333

تحصیلات: دانشجو

آخرین مسولیت: فرمانده طرح و عملیات _ثامن الائمه

شهادت: مهر 1360

بخشی از وصیت نامه

از روزی که جنگ آغاز شد تا لحظه ای که خرمشهر سقوط کرد من یک ماه به طور مداوم کربلا را می دیدم.

هر روز که حمله ی دشمن بر برادران سخت می شد از فریاد آنها بیسیم را از کار می انداخت و

هیچ راه نجاتی نبود به اتاق می رفتم ، گریه را آغاز می کردم و فریاد می زدم ای رب العالمین بر ما نپسند ذلت و خواری را.