نماز وسیله­ ی شست و شوی گناهان و نزول مغفرت و آمرزش الهی است؛ چرا که نماز انسان را دعوت به توبه و اصلاح گذشته و بازبینی در رفتار می­نماید. در حدیثی پیامبر(ص) از یاران خود سؤال کرد: “اگر بر در خانه یکی از شما نهری از آب صاف و پاکیزه باشد و در هر روز پنج بار خود را در آن شست و شو دهد، آیا چیزی از آلودگی و کثافت در بدن او می­ماند؟ عرض کردند: نه!
فرمود: نماز درست همانند این آب جاری است، هر زمان که انسان نمازی می­خواند گناهانی که در میان دو نماز انجام شده است از بین می­رود".
و به این ترتیب، جراحاتی که بر روح و جان انسان از گناه می­نشیند، با مرهم نماز التیام می­یابد و زنگارهایی که بر قلب می­نشیند، زدوده می­شود.

در سال 1350 هجری شمسی که قضیه جشن های 2500 ساله شاهنشاهی پیش آمد ، ندای امام (ره) از نجف اشرف باعث  حرکت های در حوزه علنیه مشهد گردید و ساواک با اطلاع از اینکه همه این تحریک ها به محوریت چند نفر انجام می پذیرد که در راس آن ها آیت الله خامنه ای (دام ظله )است ، از این رو ایشان را دستگیر و روانه زندان کرد.

بنده نیز به همین دلیل در زندان بودم ، فردای آن روز حضرت آیت الله خامنه ای ( دام ظله) که در سلول مجاور من بود ، بر اثر نفوذی که در زندانبانان گذاشته بود ، موفق شده بود از سلول بیرون بیاید . ایشان وقتی مرا با آن وضع رقت بار دید ، فرمود: دیشب تو بودی که ناله می کردی ؟ پاسخ دادم : بله و مجبور شدم نماز صبح را برای اینکه قضا نشود با همین وضع خون آلود به جا بیاورم ، آیا نمازم صحیح است؟

آقا فرمودند : بهترین نمازی که شاید در عمرت موفق به خواندن آن شدی ، همین دو رکعت بوده است . دیشب که ناله های تو را می شنیدم ، با خود می گفتم : این شخص کیست؟ یک لحظه در دلم به جده ام حضرت زهرا (علیها السلام) متوسل شدم که صاحب این ناله هر که هست ، از شکنجه خلاصی یابد.

این سخن و ملاقات چنان در من تاثیر گذاشت که دردهای ناشی از شکنجه را به فراموشی سپردم.

پایگاه خبری «شبکه العالم »گزارش کرد : «مفتی کل عربستان سعودی در مواضعی همسو با گروه تروریستی داعش، میلاد پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) را بدعت دانست و از همگان خواست برای این مناسبت هیچ جشنی برگزار نکنند و اهمیتی به آن ندهندبرگزاری مجالس جشن و شادیِ معصومین در خنثی سازی توطئه دشمن می تواند ایفا کند آن است که برگزاری این گونه مجالس- آن هم در سطحی وسیع و گسترده- بساط سانسور خبری دشمن را در هم می شکند واین حقیقت زیبا را در تمام جهان هستی اشکار می سازد که واژه «خشونت» وصله ناجوری است که هرگز بر پیکره اسلام اصیل و واقعی نمی چسبد

شیخ صدوق: مردى از امیرمؤمنان پرسید: اى پسر عموى بهترین آفریده خداوند متعال، معناى بالا بردن دستها در تکبیر نخست چیست؟ فرمود: معنایش این است: خدا بزرگتر ، یکتا و بى همتاست، مانند ندارد، با دست لمس نمى شود و حواس پنجگانه، او را در نمى یابد.

دل را به خدا پیوند بزنید . راهش هم در شرع مقدس باز است ؛ یک کار رمزآلود پیچیده‌اى نیست . شما قله‌ى کوه را از پائین نگاه میکنید مى‌بینید کسانى آنجا هستند ؛ اینجور نیست که تصور کنید اینها بال زدند رفتند آنجا ؛ نه ، اینها از همین مسیرى که جلوى پاى شماست جلو رفتند و به آنجا رسیدند . دچار توهم نشویم ، خیال نکنیم که با یک نوع حرکت غیرعادى و غیرمعمولى میتوان به آن قله‌ها رسید نه آنهائى که در آن قله‌ها مشاهده میکنید ، از همین راهها عبور کردند . این راهها چیست ؟ در درجه‌ى اول ، ترک گناه . گفتنش آسان است عملش سخت است ؛ اما ناگزیر است . دروغ نگفتن ، خیانت نکردن ، از لغزشهاى گوناگون جنسى و شهوانى پرهیز کردن ، از گناهان پرهیز کردن ؛ قدمِ مهمترینش این است . بعد از ترک گناه ، انجام واجبات ، و از همه‌ى واجبات مهمتر ، نماز است . «و اعلم انّ کلّ شى‌ء من عملک تبع لصلاتک» ؛ همه‌ى کار انسان تابع نماز است . نماز را به وقت بخوانید ، با توجه و با حضور قلب بخوانید .

مؤمن هیچ کار خیرى را هم از روى خجالت و حیا ترک نمى‌کند . به بعضی ها مى‌گویند : آقا ! چرا فلان جا نماز یا نافله یا نماز اوّل وقتتان را نخواندید ؟ مى‌گویند خجالت کشیدیم ! نه ؛ از روى حیا ، هیچ کار نیکى را ترک نکنید . خواهند گفت متظاهر است ؟ بگویند . خواهند گفت خودشیرینى مى‌کند ؟ بگویند . اگر حرفى حقّ است و اگر کارى خوب است ، آن را به‌خاطر ملاحظه دیگران ترک نکنید.

کار کردن در یک کارگاه علمى ، کارگاه آموزشى ، مرکز تحقیقات ، فلان کلاس درس و فلان دانشگاه ، هیچ منافاتى با این ندارد که انسان نمازش را اول وقت ، با توجه و با احساس حضور در مقابل خداوند بجا آورد . این ، دل شما را شستشو میدهد . شماها جوانید و دلهاى شما نورانى است.

در محیط دانشجویىِ جوان ، پرداختن به معارف دینى ، پرداختن به الگوهاى دینى ، توسلات به پروردگار ، توسلات به ائمه (علیهم السلام) خواندن دعاى عرفه ، برگزارى مراسم اعتکاف و خواندن نماز جماعت ، بسیار خوب است . البته این را هم عرض بکنم ؛ در مراسم مذهبى به روح مراسم توجه کنید ؛ فقط صورت سازى نباشد ؛ انسان شعرى بخواند ، اشکى بگیرد یا بریزد . روح دعا و نماز عبارت است از ارتباط با خدا آشنا شدن با خدا ، بهره بردن از معنویت ، پاکیزه کردن و پیراستن روح ، و پالایش کردن ذهن از وسوسه ها . نماز را با توجه و اول وقت بخوانید . تحجر بد است ؛ فکر نکردن در لایه هاى زیرین ظواهر ، عیب بزرگى است ؛ مواظب باشید به این عیب دچار نشوید.