امام زمان (عج) به همه ی شیعیان و محبان خود توجه دارد و البته این طبیعی است که اگر فرد خود را از آلودگی ها حفظ کند ، بیشتر مورد عنایت حضرت قرار می گیرد . ولی اینکه گفته شود هر کس از گناه فاصله بگیرد آقا را حتما می بیند این سخن دقیقی نیست ؛ چرا که غیبت به معنای ندیدن است و اگر دیدارهای در این دوره روی می دهد ، براساس مصالحی است . باید دانست هر چند دوری از گناه امکان دیدار را بیشتر می کند ؛ ولی این زمانی است که دیدار دارای مصلحت باشد ، وگرنه هرچند انسان پاک هم باشد ، دیدار صورت نمی پذیرد .

پس ندیدن دلیل برآن نیست که آدمی واقعا منتظر نیست . البته مردم منتظر در یک رتبه و درجه از جریان حقیقت انتظار نیستند. برخی روحیه ی انتظار را در همه ابعاد وجود و زندگی خود پیاده کرده اند و در درجه ی بالای انتظار قرار دارندو برخی در درجه ی پاین تر ، و این بستگی به آن دارد که یک فرد به چه مقدار از وظایف خود عمل می کند؟ توجه او نسبت به تکالیف دین چگونه است ؟ چه مقدار به یاد حضرت بوده و در امر ظهور او زمینه سازی می کند ؟

بله هر چه انسان از گناه دور تر شود ، حالت انتظار در او شدید تر و واقعی تر می شود فرزندان پدر که می خواهد از سفر برگردد ، در مرتب کردن  منزل و فراهم ساختن مقدمات ، شاید به یک اندازه نباشند ، برخی بیشتر تلاش میکنند و برخی کمتر ( هر چند همه منتظرتد .) بله اگر یکی از بچه ها رابطه ی فرزندی بین خود و پدر را فراموش کند ، او دیگر هیچ تلاش و حرکتی در این زمینه ندارد.

منتظران حضرت مهدی (عج ) نیز چونین هستند برخی آدم بودن خود را کاملا فراموش کرده اند .اینان هیچ درجه ای از انتظار را ندارند و دیگران هر چه به حقیقت آدمیت و بندگی خدا نزدیک تر شوند ، روحیه و انتظار در آنها شدیدتر است.