امام باقر (علیه السلام) فرمودند:

رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) با سپاهی بیرون رفت ، نیمروز به تزدیک ینبع رسید. گرمای شدید پشت آن حضرت را می آزرد. پس به درخت مغیلانی رسیدند و سلاحهای خود را به آن آویختند. خداوند ( در این جنگ ) فتح و پیروزی نصیب آنان فرمود و رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم ) محل آن درخت را ( از غنایم ) سهم علی (علیه السلام) قرار داد. امام باقر ( علیه السلام) فرمود:

علی (علیه السلام) بعدا مقدار دیگری از آن زمین خریداری کرد و به سهم خود افزود و به غلامانش دستور داد برای آن اراضی چاه آبی خریداری کردند و آب مانند گردن شتر فوران کرد. یک نفر به طرف علی دوید و این خبر را به آن حضرت مژده داد. علی (علیه السلام) آن را وقف نمود.