عارف کامل و فقیه مبارز،  آیه الله میرزا محمد علی شاه آبادی در سال 1292 قمری در اصفهان در بیت فقیه ربانی ، آیه الله میرزا محمد جواد اصفهانی (حسین آبادی) رحمه الله دیده به جهان گشود . در سال 1304 قمری در سن 12 سالگی ، زمانی که پدرایشان توسط ناصر الدین شاه به تهران تبعید گردید. به همراه پدر و برادر دیگرشان به تهران مهاجرت فرمود و در طول اقامت 16 ساله در تهران (تا 1320ق) به اشتغالات علمي پرداخته و اساتيد دیگري را درك نمود ايشان ىر سال 1310 هجري قمري پس از  6 سال اقامت ىر تهران آن گاه  كه حىود  18 سال ىاشت به ىرجه ي اجتهاى نايل آمد.  آیه الله شاه آبادی در سال 1312 قمری در سن 20 سالگی ، در سوگ پدر و مربی خود نشست. و پس از فقدان پدر کماکان در تهران به اشتغالات علمی خود ادامه داد و خصوصا در ” فلسفه و عرفان” به مراتب بالای از کمال دست یافت. سپس در سال 1320 قمری به اصفهان رفت . در سال 1329 قمري زمانی که  37 سال از عمر شريف ايشان گذشته بود ، با ارتحال آخونى خراساني،  نجف را پس از يك ىوره اقامت 7 ساله ترك كرى و رحل اقامت به سامرا افكند تا از محضر درس ميرزاي ىوم استفاده  كند  و همچنین  به تدريس فقه و اصول و فلسفه پردازد.آیه الله شاه آبادی در سال 1330 قمري پس از  يك سال اقامت ىر سامرا ، إ به ىليل اصرار فوق العاده ی مادرشان كه همراه ايشان بودند، تصميم به مراجعت به ايران ميگیرند.